Prezes Sądu Najwyższego Józef Iwulski złożył wniosek o rozpatrzenie w składzie siedmiu sędziów pytania, które budzi wątpliwości w orzecznictwie: Czy podmiotowi, który na podstawie art. 509 k.c. nabył od poszkodowanego lub jego następcy wierzytelność odszkodowawczą dotyczącą szkody komunikacyjnej, przysługuje w ramach odszkodowania należnego od ubezpieczyciela zwrot kosztu zleconej przez niego osobie trzeciej ekspertyzy prywatnej mającej na celu określenie wysokości szkody ?
W praktyce orzeczniczej sądów powszechnych zarysowały się dwa odmienne stanowiska w tym zakresie:
– pierwsze z nich aprobujące zasadność przyznania na rzecz podmiotu nabywającego wierzytelność odszkodowawczą, zwrotu kosztów zlecenia prywatnej ekspertyzy, o ile koszty te były uzasadnione i konieczne. Sądy bazują wówczas na założeniu, że skoro poszkodowany mógłby żądać zwrotu kosztów ekspertyzy prywatnej, takie uprawnienie powinno też przysługiwać jego następcy prawnemu, który zleci sporządzenie opinii.
– drugie stanowisko, negujące zasadność przyznania na rzecz podmiotu nabywającego wierzytelność odszkodowawczą, zwrotu kosztów zlecenia prywatnej ekspertyzy – traktując te koszty jako wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Sędzia Iwulski podkreśla, iż rozstrzygnięcie tej rozbieżności w wykładni prawa przyczyni się do lepszej ochrony praw i interesów stron stosunków odszkodowawczych. Ponadto ułatwi sądom rozstrzyganie spraw, w których doszło do cesji wierzytelności odszkodowawczej, a jej nabywca dochodzi zwrotu poniesionych przez siebie kosztów ekspertyzy prywatnej.
Sygnatura akt III CZP 68/18
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }